Tax Highlights for Real Estate – Sierpień 2022

Spis tematów:

1. Obowiązki płatnika WHT w przypadku gdy wypłaty na rzecz nierezydenta nie przekraczają limitu 2 000 000 zł
2. Opublikowano projekt formularzy właściwych dla raportowania spółek nieruchomościowych oraz ich udziałowców
3. Brak możliwości rozpoznania w całości (jednorazowo) w 2022 r. kosztów poniesionych w latach poprzednich, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT

Obowiązki płatnika WHT w przypadku gdy wypłaty na rzecz nierezydenta nie przekraczają limitu 2 000 000 zł

WSA w Poznaniu wydał wyrok o sygnaturze I SA/Po 498/21, dotyczący obowiązków płatnika podatku u źródła w zakresie dochowania należytej staranności przewidzianego dla wypłat należności nieprzekraczających kwoty 2 000 000 zł w ramach danego roku podatkowego.

WSA uznał, że obowiązek ten nie może być rozumiany jako obowiązek podejmowania działań zastrzeżonych dla wypłat należności, które przekraczają tę kwotę, a dla których przewidziane są odmienne zasady. Sąd uznał, że organ w zaskarżonej interpretacji bezpodstawnie rozszerzył obowiązek płatnika (spółki) przy weryfikacji warunków niepobrania podatku u źródła do szczegółowego weryfikowania przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT także w odniesieniu dla wypłat nieprzekraczających 2 000 000 zł w trakcie roku podatkowego.

Oznacza to, że zdaniem WSA podatnik dokonujący wypłat mniejszych niż 2 000 000 zł nie musi zbierać oświadczeń podatnika m.in. o prowadzeniu rzeczywistej działalności w kraju siedziby bądź o statusie rzeczywistego właściciela. Obowiązek gromadzenia takich oświadczeń jest bowiem przewidziany tylko w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT na potrzeby wnioskowania o zwrot podatku u źródła.

Jednocześnie jednak zagadnienie działań jakie powinny być podejmowane w ramach należytej staranności pozostaje nierozstrzygnięte. Zatem pomimo korzystnych wyroków, które ograniczają zapędy fiskusa do nadmiernego rozszerzania zakresu należytej staranności, nadal zalecamy zachowanie ostrożnościowych procedur w tym zakresie.

Opublikowano projekt formularzy właściwych dla raportowania spółek nieruchomościowych oraz ich udziałowców

Spółki nieruchomościowe oraz podatnicy będący wspólnikami spółek nieruchomościowych mają obowiązek przekazywania określonych informacji dotyczących struktury własnościowej spółki do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Informacje należy przekazywać według stanu na ostatni dzień roku podatkowego spółki nieruchomościowej a w przypadku, gdy spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, na ostatni dzień jej roku obrotowego. Do 30.09.2022 r. przedłużono terminy składania informacji przez spółki nieruchomościowe i podatników będących ich wspólnikami, których rok podatkowy, albo obrotowy zakończył się w okresie od 31.12.2021 r. do 31.05.2022 r.

W ostatnim czasie opublikowane zostały formularze interaktywne, które posłużą raportowaniu. Formularz CIT-N1 dotyczy informacji o podmiotach posiadających prawa do spółki nieruchomościowej, natomiast w formularzu CIT-N2 należy wskazać informacje o prawach do spółki nieruchomościowej oraz o podmiotach pośredniczących. Ponadto opublikowano Rozporządzenie Ministra Finansów w zakresie wyznaczenia organów właściwych do przyjmowania, obsługi oraz udostępniania innym organom informacji dotyczących spółek nieruchomościowych.

Brak możliwości rozpoznania w całości (jednorazowo) w 2022 r. kosztów poniesionych w latach poprzednich, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ustawy o CIT

W interpretacji z dnia 21.07.2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.286.2022.1.EJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że nadwyżka kosztów poniesionych przed podatnika w latach 2020 i 2021 wyłączona w tych latach z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust.1 w związku z art. 15e ust. 12 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.) nie może zostać rozpoznana w 2022 r. w całości (jednorazowo) jako koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT (w brzemieniu obowiązującym do końca 2021 r.) kwota kosztów nieodliczonych w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów. Podatnicy, którzy nabyli przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 01.01.2022 r. prawo do odliczenia kosztów na podstawie powyższego przepisu zachowują uprawnienie do odliczenia w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie. Zatem, zdaniem organów, dla celów ustalenia limitu warunkującego prawo do odliczenia należy przyjmować założenie, że art. 15e ustawy o CIT jest nadal stosowany. Dotyczy to jednak wyłącznie zasad ustalania limitu dla tych podatników, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przez 01.01.2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT.