Przegląd prasy podatkowej 30.01–3.02.2023 r.
Wytworzenie i badanie prototypu jest objęte korzystniejszą ulgą
Gazeta Prawna, 2023-01-30, Monika Pogroszewska
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.168.2022.2.MR, nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie oprzyrządowania do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia jego badań podlega przepisom o uldze badawczo-rozwojowej, a nie uldze na prototyp. To korzystna wykładnia, bo pozwala odjąć od podstawy opodatkowania dodatkowo 100 proc. kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania i materiałów oraz 200 proc. kosztów wynagrodzeń pracowników pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania. Z wnioskiem o interpretację wystąpił producent maszyn i urządzeń dla branży górniczej. Spółka argumentowała, że podjęte przez nią prace zmierzające do wytworzenia prototypu nie mają jeszcze charakteru produkcji próbnej, o której mowa w przepisie o uldze na prototyp, bo nie obejmują etapu rozruchu technologicznego. Podkreśliła, że w wyniku badań prototyp może podlegać jeszcze dalszym zmianom konstrukcyjno-inżynieryjnym. Na tym etapie wciąż jeszcze jest to działalność B+R. Dyrektor KIS uznał stanowisko spółki za prawidłowe.
Nabywca będzie miał te same uprawnienia, co sprzedający
Rzeczpospolita, 2023-01-30, Michał Stawarski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 30 listopada 2022 r., sygn. I SA/Po 310/22, orzekł, żę w przypadku zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa kupujący nabywa wszelkie przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki w zakresie VAT, w związku z czym tylko kupujący ma prawo do ewentualnego skorygowania faktur sprzedaży wystawionych przez zbywcę i do obniżenia podstawy opodatkowania. Podatnik prowadzi działalność gospodarczą z zakresu realizacji przedsięwzięć deweloperskich. W momencie zawierania umów przedwstępnych z przyszłymi nabywcami lokali mieszkalnych przyjmował zaliczki na poczet dostawy lokali, które dokumentował wystawieniem faktur. Następnie podatnik dokonał sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład którego wchodziły prawa i obowiązki z tytułu przedwstępnych umów sprzedaży lokali. W wyniku dokonanej sprzedaży ZCP, zbywca nie był już stroną umowy w momencie dostawy lokali, zatem wystawił faktury korygujące na rzecz nabywców lokali. Nie dokonał on zwrotu zaliczek, albowiem do ich zwrotu zobowiązał się nabywający ZCP. Podatnik po otrzymaniu potwierdzeń odbioru faktur korygujących dokonał obniżenia podatku należnego o kwoty wynikające z faktur. Jednocześnie, podatnik zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, czy na tle tak przedstawionego stanu faktycznego był zobligowany do wystawienia faktur korygujących na rzecz nabywców lokali nie będąc stroną umowy o dostawę lokali po sprzedaży ZCP, a także czy miał prawo do obniżenia podatku należnego. W ocenie podatnika, skoro wystawił faktury dokumentujące otrzymanie zaliczki na poczet dostawy lokali, a w wyniku sprzedaży ZCP nie dokonał dostawy, to zobligowany był do wystawiania faktur korygujących, na podstawie których nabędzie prawo do obniżenia podstawy opodatkowania. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Podatnik wniósł skargę do WSA w Poznaniu, niemniej jednak sąd nie zgodził się z jego stanowiskiem i przyznał rację organowi interpretacyjnemu.
Darowizna z majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu
Rzeczpospolita, 2023-01-30, Adrian Czapka
Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 1186/20, II FSK 1187/20, przekazanie udziałów nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków. Podatnik jest osobą fizyczną i wspólnikiem spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze. Jego pełnoletnia córka nie mieszka na terytorium Polski i nie podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Małżonek podatnika ma zamiar w przyszłości opuścić Polskę, co w konsekwencji będzie skutkować zmianą rezydencji podatkowej. Podatnik planuje dokonać darowizny całości lub części udziałów w spółce na rzecz córki lub małżonka, który w czasie dokonania darowizny nie będzie polskim rezydentem podatkowym. Wartość darowizny będzie przekraczała 4 mln zł. Podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej. W związku z powyższym, zapytał on o powstanie obowiązku podatkowego z tytułu podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków w związku z planowaną darowizną. Zdaniem podatnika taka darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu. Organ interpretacyjny nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika. Podatnik wniósł skargę do WSA, ale przegrał. Dopiero NSA przyznał mu rację.
Nie wolno wymagać spełnienia obowiązków, których nie było
Rzeczpospolita, 2023-01-31, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 9 grudnia 2022 r., sygn. I SA/Op 311/22, do 2019 r. płatnik podatku u źródła nie musiał badać, czy wypłaca dywidendę odbiorcy rzeczywistemu. Sprawa dotyczyła spółki, której fiskus zarzucił niedopełnienie obowiązków płatnika przy poborze zryczałtowanego podatku od przychodów osiąganych przez nierezydentów z tytułu dywidend za czerwiec 2016 r. Zdaniem urzędników podatniczka, dokonując wypłaty dywidendy na rzecz cypryjskiej spółki, bezpodstawnie zastosowała zwolnienie z CIT. Spółka broniła się, że wypełniła wszelkie obowiązki płatnika WHT. Pozyskała certyfikat rezydencji i pisemne oświadczenie o spełnieniu warunków z ustawy o CIT. Zastosowanie spornego zwolnienia w 2016 r. nie było uzależnione od posiadania przez odbiorcę dywidendy statusu odbiorcy rzeczywistego. Z tą argumentacją zgodził się opolski WSA.
Faktoring może wykluczyć prawo do estońskiego CIT
Gazeta Prawna, 2023-01-31, Agnieszka Pokojska
W interpretacji z 23 grudnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.489.2022.1.BS, stwierdził, że do przychodów pasywnych należy wliczać również wartość przychodów ze zbycia wierzytelności własnych. Wyjaśnił, że w następstwie umowy faktoringu zmienia się wierzyciel: w miejsce podmiotu, który sprzedał towary lub usługi, wchodzi faktor. Oznacza to – jego zdaniem – że spółka uzyskuje w istocie przychody ze sprzedaży wierzytelności, a nie z działalności operacyjnej. Spółka była zdania, że wpływy ze zbycia wierzytelności własnych nie są zaliczane do tego rodzaju przychodów, w związku z czym może wybrać opodatkowanie CIT-em estońskim. Dyrektor KIS był jednak innego zdania.
Przed 2019 r. nie tak łatwo było przekwalifikować umowę na inną
Gazeta Prawna, 2023-02-01, Katarzyna Jędrzejewska
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 4 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Bk 474/22, orzekł, że do końca 2018 r. przepisy o cenach transferowych nie pozwalały fiskusowi zastąpić jednej transakcji inną i wywieść z tej drugiej skutki podatkowe. Co prawda od połowy lipca 2016 r. taką podstawą prawną stała się ogólna klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania, ale fiskus mógł po nią sięgnąć pod warunkiem że zostały spełnione jej przesłanki. W sprawie chodziło o przekwalifikowanie umowy licencji na korzystanie ze znaków towarowych na usługi administracyjne i ochrony prawnej znaków oraz marketingowe. Organy podatkowe doszły do wniosku, że spółka zawarła transakcję z podmiotem powiązanym na warunkach, których nie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. W rezultacie uznano, że spółka wykazała dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby powiązań nie było. Fiskus przekwalifikował więc umowę licencji na usługi administracyjnoprawne oraz marketingowe, „wyrzucając” tym samym opłaty licencyjne z kosztów uzyskania przychodów. Spółka nie zgodziła się z takim rozstrzygnięciem i złożyła skargę do sądu. WSA w Białymstoku ją uwzględnił, lecz z innych powodów niż podniesione przez skarżącą. Orzekł, że organy tak naprawdę nie zweryfikowały zasadności przyjęcia wysokości opłat licencyjnych między spółką a podmiotem powiązanym, tylko pod osłoną wybranej metody szacunkowej przekwalifikowały transakcję, a nie miały do tego podstaw.
Zatrudniony nie płaci więcej podatku z powodu błędu płatnika
Gazeta Prawna, 2023-02-01, Monika Pogroszewska
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 stycznia 2023 r., sygn. akt II FSK 1515/20, wyraził pogląd, że uregulowane przez firmę zaległe składki ZUS nie są przychodem menedżera, bo nie uzyskuje on z tego tytułu żadnego przysporzenia. Spór dotyczył podatnika, od którego były zleceniodawca zażądał w 2018 r. zwrotu zapłaconych za niego składek ZUS za lata 2014–2016. Podatnik prowadził w tym czasie działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG i sam płacił za siebie składki. Jednak Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził w trakcie kontroli, że to spółka powinna była odprowadzać składki z tytułu kontraktu menedżerskiego. Podatnik otrzymał interpretację, z której wynikało, że zaległe składki zapłacone przez firmę są jego przychodem z tzw. innych źródeł. Argumentem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej było to, że gdyby rozliczenia spółki w latach 2014–2016 były prawidłowe, to składki nie byłyby potrącone z jej środków, tylko z przychodu menedżera. Mężczyzna złożył skargę do WSA w Gliwicach, który uchylił tę interpretację. Strona przeciwna złożyła skargę kasacyjną, jednak NSA zgodził się z sądem I instancji i oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego.
Daninę płaci ten, kto amortyzuje
Gazeta Prawna, 2023-02-02, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.731.2022.1.DP, stwierdził, że jeżeli budynek powstał na cudzym gruncie, to podatek od przychodów z jego wynajmu lub dzierżawy płaci ten, kto go wybudował i amortyzuje, a nie właściciel nieruchomości. Chodzi o sytuację, w której przedsiębiorca bierze grunt w najem lub w dzierżawę i wznosi na nim budynek, a następnie zaczyna go wynajmować. Powstało w związku z tym pytanie, kto ma płacić podatek od przychodów z budynków – właściciel nieruchomości czy jej najemca lub dzierżawca, który zarabia na inwestycji zlokalizowanej na cudzym gruncie.
NSA wyjaśnił, jak rozlicza koszty deweloper
Gazeta Prawna, 2023-02-02, Monika Pogroszewska
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 1636/20, orzekł, że inwestor sprzedający miastu za 1 zł część gruntu, aby móc budować mieszkania na pozostałych terenach, nie rozlicza kosztów nabycia tego gruntu w momencie jego sprzedaży. Nie może też powiązać ich ze spodziewanymi przychodami ze zbycia lokali. Wyrok zapadł w sprawie spółki deweloperskiej, która w 2015 r. kupiła 105 ha gruntów. W 2019 r. zawarła z miastem umowę, na podstawie której sprzedała mu 75 ha gruntów za 1 zł. Dodatkowo zobowiązała się, że na sprzedanym miastu terenie utworzy z własnych środków ogólnodostępny park. Spółka zapytała, jak ma rozliczać wydatki na nabycie sprzedanych miastu gruntów oraz na utworzenie parku. Chciała uzyskać potwierdzenie, że może zaliczyć je do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami ze sprzedaży mieszkań, które zostaną w przyszłości wybudowane i sprzedane w ramach planowanej inwestycji. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Stwierdził, że koszty związane z nabyciem nieruchomości warunkują bezpośrednio powstanie przychodu z jej sprzedaży na rzecz miasta. Nie mają natomiast związku z przychodami ze sprzedaży lokali w budynkach, które zostaną dopiero wybudowane. Fiskus uznał więc, że wydatki na zakup gruntów należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości. Natomiast koszty związane z zagospodarowaniem parku stanowią koszty pośrednio związane z przychodami. Tak samo orzekł WSA w Lublinie (sygn. akt I SA/Lu 38/20). Wyrok ten uchylił NSA. Zgodził się częściowo z fiskusem, że koszty zagospodarowania parku mają charakter pośrednio związany z ogólnymi przychodami spółki, a nie konkretnym zamierzeniem inwestycyjnym. Nieprawidłowe było jednak – w ocenie NSA – stanowisko fiskusa dotyczące sprzedaży gruntu.
Polecane publikacje
styczeń 2023
Praca zdalna
16 stycznia 2023 r. przekazano Prezydentowi RP do podpisu ustawę nowelizującą Kodeks pracy, która wprowadza do Kodeksu pracę zdalną. Przepisy o pracy zdalnej mają obowiązywać od 1 marca 2023 r. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, pracą zdalną będzie praca wykonywana całkowicie lub częściowow miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym […]
Więcej
