Przegląd prasy podatkowej 25.09–6.10.2023 r.

Zwolnienie dywidendowe. Ważny wyrok dla międzynarodowych grup

Gazeta Prawna, 2023-09-25, Piotr Chojnacki

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 14 września 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1514/23 orzekł, iż dywidenda może być zwolniona z podatku również w sytuacji, gdy rzeczywisty właściciel otrzymuje ją za pośrednictwem spółki zależnej, a niekoniecznie bezpośrednio od spółki dokonującej wypłaty.W interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że dywidenda nie jest zwolniona z CIT, jeżeli jej odbiorcą jest spółka holdingowa. Spółka ta bowiem nie jest rzeczywistym właścicielem dywidendy. Z kolei spółka, która jest rzeczywistym właścicielem dywidendy, nie miała odpowiedniego bezpośredniego udziału w kapitale spółki wypłacającej dywidendę. Z taką wykładnią nie zgodził się sąd.

Farmy fotowoltaiczne. Grunty rolne, ale podatek od nieruchomości

Gazeta Prawna, 2023-09-25, Paweł Jastrzębowski

Jak wyjaśnił wiceminister finansów Artur Soboń w odpowiedzi na interpelację poselską nr 42802 grunty rolne, na których są zlokalizowane wielkopowierzchniowe farmy fotowoltaiczne, nie są co do zasady opodatkowane podatkiem rolnym, tylko podatkiem od nieruchomości. Nie wykluczył częściowego opodatkowania takiego gruntu podatkiem rolnym, ale tylko w części niezajętej na prowadzenie działalności gospodarczej.

Jako doradca – z VAT, jako menedżer – bez podatku

Gazeta Prawna, 2023-09-28, Katarzyna Jędrzejewska

W interpretacji indywidualnej z 22 września 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.513.2023.2.MC Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż ta sama osoba może być podatnikiem VAT, gdy doradza spółce, a zarazem nie być nim, gdy zarządza sprawami spółki. Spytał o to mężczyzna, który najpierw był zatrudniony w spółce na podstawie umowy o pracę, a po jej rozwiązaniu rozpoczął własną działalność gospodarczą i kontynuuje współpracę z tą samą spółką, na podstawie dwóch odrębnych umów, za które dostaje odrębne wynagrodzenia. Jedna to kontrakt menadżerski, druga to umowa o świadczenie usług doradczych, odrębnych od czynności o charakterze menedżerskim lub zarządczym. Jako doradca mężczyzna nie podejmuje decyzji ani nie zawiera umów wiążących dla spółki. Mężczyzna chciał się upewnić, że od usług doradczych powinien płacić VAT, a od menedżerskich nie. Dyrektor KIS to potwierdził.

Wydatek na wspólnika może być kosztem

Gazeta Prawna, 2023-09-28, Katarzyna Jędrzejewska

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.349.2023.2.PK potwierdził, iż spółka z o.o. może odliczyć od przychodu koszty usług zarządzania, świadczonych na jej rzecz przez zleceniobiorców będących zarazem jej udziałowcami i członkami jej zarządu. Spytała o to spółka z branży deweloperskiej, w której nowi udziałowcy, a zarazem członkowie jej zarządu, mieliby wykonywać na jej rzecz, lecz na podstawie umowy zlecenia, usługi doradztwa w przedmiocie zarządzania przedsiębiorstwem, zarówno w odniesieniu do ogólnego funkcjonowania spółki, w tym wyboru i przeprowadzania inwestycji budowlanych, jak i w kwestii zarządzania finansami, oraz marketingowe i administracyjne, w tym prowadzenie biura sprzedaży, ogólna administracja biura spółki. Spółka podkreśliła, że nie zawrze z wykonawcami tych usług umowy o charakterze kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem ani żadnej innej o podobnym charakterze. Zleceniobiorcy będą wykonywać swoje świadczenia w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej jako czynni podatnicy VAT.

Zwrot części wkładu w spółce osobowej był bez podatku dochodowego

Gazeta Prawna, 2023-09-28, Robert P. Stępień

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 września 2023 r., sygn. akt II FSK 284/21 i II FSK 381/21 w stanie prawnym obowiązującym przed 2022 r. wycofanie części wkładu ze spółki komandytowej i otrzymanie w zamian środków pieniężnych było neutralne podatkowo. Za niedopuszczalne sąd uznał stosowanie przez analogię, ze względu na brak odpowiedniej regulacji, przepisów dotyczących całkowitego wystąpienia ze spółki do wycofania części wkładu przez wspólnika.

Odsetki od fiskusa mają związek z zachowaniem źródła przychodów

Rzeczpospolita, 2023-09-25, Maria Wnęk

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 25 lipca 2023 r., sygn. III SA/Wa 980/23 orzekł, iż wydatek poniesiony przez spółkę na wypłatę kwoty odpowiadającej kwocie odsetek otrzymanych przez nią od organu podatkowego w związku ze zwrotem nadpłaconego podatku akcyzowego, dokonany na rzecz kontrahenta, stanowi koszt uzyskania przychodów. Spółka świadczyła usługę produkcyjną na rzecz podmiotu powiązanego z grupy kapitałowej. Wynagrodzenie za tę usługę zostało ustalone według modelu odkosztowego. Jednym z elementów bazy kosztowej jest podatek akcyzowy, który ponoszony jest przez spółkę jako podatnika, natomiast na podstawie przyjętego mechanizmu rozliczeń według modelu odkosztowego ekonomiczny ciężar podatku akcyzowego jest przenoszony na podmiot powiązany. Zgodnie z postanowieniami umowy zawartej między spółką a podmiotem powiązanym, jeżeli jakiekolwiek kwoty zapłacone przez podmiot powiązany na rzecz spółki w związku z przenoszeniem przez spółkę na podmiot powiązany ciężaru jakiegokolwiek podatku będą podlegać korekcie i zwrotowi, to spółka przekaże pełną kwotę zwrotu wraz z odsetkami do podmiotu powiązanego. Spółka była stroną w sporze sądowym dotyczącym wysokości podatku akcyzowego, który wygrała. W związku z tym spółka otrzymała zwrot nadpłaconego podatku akcyzowego wraz z należnymi odsetkami i przekazała je podmiotowi powiązanemu. Spółka spytała czy kwota stanowiąca wartość zwróconych odsetek, przekazana następnie podmiotowi powiązanemu, stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodów. Spółka twierdziła, że tak. Organ nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.

Korekty kosztów uzyskania przychodów

Rzeczpospolita, 2023-09-27, Maciej Skiba

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 czerwca 2023 r. 0114-KDIP2-2.4010.197.2023.1.AP korekty wynikające z wyliczenia rzeczywistych cen powinny być rozpoznawane na bieżąco. W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku spółka nabywa od podmiotów powiązanych kompleksowe usługi o charakterze niematerialnym. Wynagrodzenie należne za świadczone usługi jest określane na podstawie kwot planowanych kosztów. Co roku dokonywane są weryfikacje stosowanych cen i realnego zakresu świadczeń. Na podstawie tej weryfikacji, w oparciu o kalkulację rzeczywistych kosztów z uwzględnieniem kluczy alokacji oraz rynkowej marży kontrahenci spółki po zakończeniu danego roku dokonują stosownych korekt uprzednio stosowanych cen. Spółka zapytała w którym roku podatkowym powinna uwzględnić przedmiotowe korekty. Jej zdaniem, opisane korekty cen powinny zostać wykazane w roku podatkowym otrzymania korekt. Organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

Zbycie kilku działek to nie firma

Rzeczpospolita, 2023-10-04, Aleksandra Tarka

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku o sygn. akt I SA/Gd 311/23 uznał, że każdy właściciel nieruchomości przeznaczanej na sprzedaż podejmuje działania zwiększające jej atrakcyjność handlową, a jej podział zaledwie na cztery działki to nie działalność. We wniosku o interpretację wnioskodawca wyjaśnił, że w 2009 r. kupił ponad 9 ha gruntu rolnego. Planuje podzielić go na cztery części i sprzedać. Uważał, że nie będzie musiał rozliczać się z fiskusem, bowiem zgodnie z ustawą o podatku dochodowym odpłatne zbycie nieruchomości w tzw. obrocie prywatnym po upływie pięciu lat od końca roku nabycia nie wymaga opodatkowania. Organ się z tym nie zgodził. Wnioskodawca zaskarżył interpretację i wygrał.

Fiskus odmawia prawa do preferencji przetwórcom owoców i warzyw

Gazeta Prawna, 2023-10-02, Agnieszka Pokojska

Jak wynika z interpretacji indywidualnej z 11 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.396.2023.1.JKU, skoro przedsiębiorcy tylko przetwarzają owoce i warzywa, ale ich nie uprawiają, to nie mogą korzystać z ulgi na ekspansję. O interpretację tę wystąpiła spółka z o.o., która nabywa surowe warzywa i je przetwarza: obiera, kroi w różne kształty, także na plastry, i takie produkty sprzedaje klientom. W opublikowanym w ubiegłym tygodniu projekcie objaśnień w sprawie ulgi na ekspansję Ministerstwo Finansów nie odnosi się bezpośrednio do kwestii przetwórców owoców i warzyw. Podało natomiast dwa inne przykłady. W jednym potwierdziło, że prawo do tej preferencji mają przedsiębiorcy, którzy wytwarzają ceramikę bądź biżuterię z surowców dostarczanych im przez kontrahentów. W drugim resort wyjaśnił, że z ulgi na ekspansję nie mogą skorzystać producenci sprzętu elektronicznego, jeśli wytwarzają go jedynie poprzez złączenie dostarczonych im podzespołów.

KSeF skomplikuje współpracę z zagranicznym kontrahentem

Gazeta Prawna, 2023-10-02, Marcin Mroziuk

Resort finansów potwierdził DGP, że zagraniczny podatnik będzie obowiązkowo korzystać z Krajowego Systemu e-Faktur, jeśli ma w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a miejsce to uczestniczy w dostawie towarów lub świadczeniu usług. Obligatoryjne e-fakturowanie obejmie czynności, które obecnie wymagają udokumentowania fakturą wystawioną zgodnie z ustawą o VAT. Będą to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, w tym krajowe dostawy towarów i świadczenie usług dokonywane pomiędzy przedsiębiorcami i na rzecz organów publicznych.

Nieodpłatne przekazanie nakładów. Bez VAT należnego, ale z prawem do odliczenia podatku naliczonego

Gazeta Prawna, 2023-10-02, Robert P. Stępień

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 września 2023 r., sygn. akt I FSK 680/22, darmowe nakłady poczynione przez inwestora na rzecz innego podmiotu to usługi nieopodatkowane VAT – ale jeżeli takie przekazanie ma choćby pośredni związek z działalnością opodatkowaną VAT, to inwestor ma prawo odliczyć VAT naliczony. Taka sytuacja ma miejsce u przedsiębiorców, którzy prowadzą kompleksowe inwestycje, a następnie przekazują ich część nieodpłatnie innym podmiotom. Najczęściej chodzi tu o deweloperów, którzy oprócz budynków mieszkalnych budują infrastrukturę drogową czy kanalizacyjną na przyległym obszarze, a następnie nieodpłatnie przekazują ją gminie lub komunalnemu zakładowi wodociągowo-kanalizacyjnemu. Sprawa rozstrzygnięta przez NSA dotyczyła spółki wojewódzkiej, która buduje i udostępnia odpłatnie infrastrukturę kolejową poszczególnym przewoźnikom. Spółka zbudowała od podstaw dwie należące do niej linie kolejowe i wpięła je w istniejące szlaki kolejowe PKP. Przystąpiła też do budowy kilku dodatkowych przystanków na gruncie należącym do PKP Polskich Linii Kolejowych SA. Planowała przenieść je nie odpłatnie na rzecz PKP PLK. Spór z fiskusem dotyczył tego właśnie bezpłatnego przekazania przystanków. Spółka uważała, że będzie ono nieopodatkowane VAT, ale ma ona prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących wydatki poczynione na tę inwestycję. Organy podatkowe nie zgodziły się z takim podejściem. Spółka zaskarżyła interpretację i ostatecznie wygrała.

Fiskus wyjaśnia, kim jest tzw. rzeczywisty właściciel

Gazeta Prawna, 2023-10-02, Mariusz Szulc

Resort finansów opublikował w ubiegłym tygodniu projekt objaśnień podatkowych w zakresie tzw. klauzuli rzeczywistego właściciela w podatku u źródła. Z projektu wynika, jak należy ustalać, czy odbiorca jest tylko pośrednikiem, czy rzeczywistym właścicielem należności. MF tłumaczy też, jak rozumieć przesłankę prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez odbiorcę. Nie spełnią jej „zarówno struktury podatkowe cechujące się całkowitą sztucznością (ang. wholly artificial arrangement), jak i częściową sztucznością (ang. artificial arrangement in part)”. Z projektu wynika, że w niektórych sytuacjach zwolnienie lub preferencja nie będą przysługiwać, nawet jeśli odbiorca płatności prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą. Tak będzie, jeżeli jest on stroną sztucznej transakcji. Resort podkreśla, że nie można ograniczyć się do samego tylko sprawdzenia, czy firma jest fizycznie obecna w danym kraju. Pod uwagę należy brać również „cechy organizacyjne, gospodarcze lub inne istotne cechy grup spółek, oraz ich strukturę i strategię danej grupy”.

Zwolnienie z VAT nie zależy od liczby pośredników

Gazeta Prawna, 2023-10-02, Paweł Jastrzębowski

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 września 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 866/23, prawo do zwolnienia z VAT przysługuje niezależnie od tego, czy w procesie zawierania umów ubezpieczeniowych uczestniczył jeden czy więcej pośredników. W sprawie chodziło o spółkę, która oferuje wiele produktów finansowych, związanych przede wszystkim z umowami kredytu i leasingu samochodowego. W swojej ofercie ma także produkty ubezpieczeniowe: ubezpieczenie GAP od utraty wartości pojazdu oraz ubezpieczenie spłaty, związane z finansowaniem samochodów. Spółka zamierzała nawiązać współpracę z zagranicznymi zakładami ubezpieczeń. Współpraca miałaby dotyczyć sprzedaży polis ubezpieczeniowych, a spółka korzystałaby w tym zakresie z usług sieci dealerów samochodowych, którzy są wpisani do rejestru agentów ubezpieczeniowych, prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego. Polisy miały być sprzedawane klientom tylko za pośrednictwem dealerów. Sama spółka miała negocjować warunki umów z ubezpieczycielem, tworzyć ofertę produktów, a także akceptować wniosek o zawarcie umowy ubezpieczeniowej. Dealerzy nie mieliby wpływu na warunki ubezpieczenia. Spółka była zdania, że pośrednikami w świadczeniu usług ubezpieczeniowych będzie zarówno ona, jak i dealerzy samochodowi. Tak więc i ona, i dealerzy powinni korzystać ze zwolnienia z VAT. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej się z tym nie zgodził. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.

Depozyt prosumenta nie wpływa na VAT należny ani naliczony

Gazeta prawna, 2023-10-04, Paweł Jastrzębowski

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z 14 września 2023 r., sygn. akt III SA/WA 689/23 orzekł, że spółka, która kupuje energię od prosumenta, może odjąć tylko tyle podatku, ile wynosi VAT od wartości wynikającej z przemnożenia ilości prądu wprowadzonej przez prosumenta do sieci (po zbilansowaniu godzinowym) przez jego rynkową cenę. W rozpatrzonej przez WSA sprawie chodziło o spółkę energetyczną, która dokonuje rozliczeń z prosumentami. Wystawiane przez spółkę faktury zawierają informacje na temat wartości depozytu. Łączna wartość depozytu pomniejsza kwotę do zapłaty przez prosumenta z danej faktury, przy czym wartość pomniejszenia nie może być większa niż wynagrodzenie brutto przysługujące spółce z tytułu sprzedaży prądu. Ewentualna nadwyżka zgromadzona w depozycie jest przenoszona na następny okres rozliczeniowy i rozliczana maksymalnie przez 12 miesięcy. Wątpliwości spółki dotyczyły dwóch kwestii: określenia podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży przez spółkę prądu prosumentom oraz możliwości odliczenia VAT z faktur, które prosumenci będą wystawiać na spółkę. Spółka uważała, że podstawą opodatkowania z tytułu sprzedaży energii prosumentom powinna być kwota obliczona na podstawie ilości prądu pobranej z sieci przez prosumenta (po zbilansowaniu godzinowym, czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) oraz ceny detalicznej. Spółka była zarazem zdania, że podstawa opodatkowania nie powinna być pomniejszana o wartość depozytu (ani jej część). Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze spółką, że jeżeli w danym okresie ilość energii pobranej przez prosumenta z sieci będzie mniejsza niż ilość energii wprowadzonej przez niego do tej sieci oraz ilość energii zmagazynowanej podlegającej rozliczeniu, to w takiej sytuacji należy uznać, że nie nastąpiła dostawa na rzecz prosumenta i po stronie spółki nie powstał obowiązek podatkowy w VAT. Ponadto Dyrektor KIS uznał, że podstawą opodatkowania u prosumenta będzie wartość ustalona przez przemnożenie ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez prosumenta do sieci (po zbilansowaniu godzinowym) przez rynkową cenę prądu. Spór dotyczył VAT naliczonego, a konkretnie sytuacji, w której spółka w danym okresie rozliczeniowym potrąca wartość depozytu z kwotą należności przysługującej jej wobec prosumenta z tytułu dostaw prądu. Spółka była zdania, że ma prawo odliczyć VAT naliczony również od tej części, która odpowiada wartości depozytu potrącanego w danym okresie rozliczeniowym. Nie zgodził się na to Dyrektor KIS. Tego samego zdania był WSA.

Kredyt kupiecki też może być ukrytym zyskiem

Gazeta Prawna, 2023-10-03, Agnieszka Pokojska

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z 14 września 2023 r., sygn. akt III SA/WA 689/23 orzekł, że spółka, która kupuje energię od prosumenta, może odjąć tylko tyle podatku, ile wynosi VAT od wartości wynikającej z przemnożenia ilości prądu wprowadzonej przez prosumenta do sieci (po zbilansowaniu godzinowym) przez jego rynkową cenę. W rozpatrzonej przez WSA sprawie chodziło o spółkę energetyczną, która dokonuje rozliczeń z prosumentami. Wystawiane przez spółkę faktury zawierają informacje na temat wartości depozytu. Łączna wartość depozytu pomniejsza kwotę do zapłaty przez prosumenta z danej faktury, przy czym wartość pomniejszenia nie może być większa niż wynagrodzenie brutto przysługujące spółce z tytułu sprzedaży prądu. Ewentualna nadwyżka zgromadzona w depozycie jest przenoszona na następny okres rozliczeniowy i rozliczana maksymalnie przez 12 miesięcy. Wątpliwości spółki dotyczyły dwóch kwestii: określenia podstawy opodatkowania z tytułu sprzedaży przez spółkę prądu prosumentom oraz możliwości odliczenia VAT z faktur, które prosumenci będą wystawiać na spółkę. Spółka uważała, że podstawą opodatkowania z tytułu sprzedaży energii prosumentom powinna być kwota obliczona na podstawie ilości prądu pobranej z sieci przez prosumenta (po zbilansowaniu godzinowym, czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) oraz ceny detalicznej. Spółka była zarazem zdania, że podstawa opodatkowania nie powinna być pomniejszana o wartość depozytu (ani jej część). Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze spółką, że jeżeli w danym okresie ilość energii pobranej przez prosumenta z sieci będzie mniejsza niż ilość energii wprowadzonej przez niego do tej sieci oraz ilość energii zmagazynowanej podlegającej rozliczeniu, to w takiej sytuacji należy uznać, że nie nastąpiła dostawa na rzecz prosumenta i po stronie spółki nie powstał obowiązek podatkowy w VAT. Ponadto Dyrektor KIS uznał, że podstawą opodatkowania u prosumenta będzie wartość ustalona przez przemnożenie ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez prosumenta do sieci (po zbilansowaniu godzinowym) przez rynkową cenę prądu. Spór dotyczył VAT naliczonego, a konkretnie sytuacji, w której spółka w danym okresie rozliczeniowym potrąca wartość depozytu z kwotą należności przysługującej jej wobec prosumenta z tytułu dostaw prądu. Spółka była zdania, że ma prawo odliczyć VAT naliczony również od tej części, która odpowiada wartości depozytu potrącanego w danym okresie rozliczeniowym. Nie zgodził się na to Dyrektor KIS. Tego samego zdania był WSA.