Przegląd prasy podatkowej 9–13.01.2023 r.

Fiskus przeczy sobie w sprawie ulgi na ekspansję

Gazeta Prawna, 2023-01-09, Agnieszka Pokojska

Z ulgi na ekspansję będzie można skorzystać po raz pierwszy w rozliczeniu rocznym składanym w 2023 r. Preferencja pozwala po raz drugi odliczyć wydatki poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów: raz jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz – w ramach ulgi, nie więcej jednak niż 1 mln zł rocznie. Warunkiem ulgi jest jednak, aby w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych podatnik uzyskał wzrost przychodów ze sprzedaży produktów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych. Przepis o dwuletnim okresie został jednak tak sformułowany, że nie wiadomo, jak go interpretować. W interpretacji z 14 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.366.2022.1.MBD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że jeżeli podatnik poniósł koszty zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w 2022 r., to aby skorzystać z ulgi i rozliczyć ją w zeznaniu za ten rok podatkowy, powinien wykazać się wzrostem przychodów za lata 2022 i 2023. Co innego wynika jednak z odpowiedzi udzielonej 2 stycznia br. przez wiceministra finansów Artura Sobonia na poselską interpelację nr 37741. Poseł spytał, czy wymagane jest, aby wzrost przychodu ze sprzedaży produktów w okresie dwuletnim nastąpił: w obu wspomnianych latach, w jednym ze wspomnianych lat, czy może wystarczające jest, aby wzrost ten generowała zsumowana wartość przychodów z obu tych lat. W odpowiedzi wiceminister wyjaśnił, że wymóg będzie spełniony, jeśli przyrost przychodów względem dnia odniesienia nastąpi „choćby w jednym z wyznaczonych treścią interpretowanego przepisu dwóch lat podatkowych”.

Nie zawsze estoński CIT wymaga sporządzenia korekty wstępnej

Gazeta Prawna, 2023-01-09, Mariusz Szulc

W odpowiedzi z 2 stycznia 2023 r. na interpelację poselską nr 37738 wiceminister finansów Artur Soboń stwierdził, iż przepisy o estońskim CIT dotyczące korekty wstępnej oraz dochodu z przekształcenia nie dotyczą spółki kapitałowej powstałej z przekształcenia jednoosobowej firmy nieprowadzącej ksiąg rachunkowych. Ponadto wiceminister wyjaśnił, że przepisy o estońskim CIT nie modyfikują ogólnych zasad dotyczących sposobu ujmowania faktur korygujących wcześniejsze rozliczenia, w tym dotyczących okresu, za który podatnik rozliczał się na zasadach ogólnych. Z wyjaśnień wiceministra wynika także, że odsetki od pożyczki udzielonej spółce przez wspólników są dochodem z tytułu ukrytych zysków niezależnie od tego, kiedy pożyczka została jej udzielona. Ponadto dochód z tytułu zysku netto jest opodatkowany według stawki właściwej w momencie ustalania dochodu z tytułu zysku netto, tj. w ostatnim roku opodatkowania ryczałtem.

Fiskus podpowiada, jak zapłacić niższy estoński CIT

Gazeta Prawna, 2023-01-09, Mariusz Szulc

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.813.2022.1.PC, można zakończyć rok podatkowy zaledwie po kilku miesiącach, gdy limit wartości sprzedaży brutto nie przekroczył jeszcze 2 mln euro, a następnie wybrać ryczałt od dochodów spółek jako mały podatnik. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka z o.o., która od 1 października 2022 r. wybrała estoński CIT. W związku z tym jej ostatni rok podatkowy zakończył się 30 września 2022 r. Wtedy to spółka zamknęła księgi rachunkowe i złożyła deklarację CIT-8, w której wykazała wartość sprzedaży brutto na poziomie nieprzekraczającym równowartości 2 mln euro. Był to skrócony rok podatkowy – od 1 lipca do 30 września 2022 r., ponieważ jej wcześniejszy rok obrotowy zakończył się 30 czerwca 2022 r., a trwał od 1 lipca 2021 r. Wtedy wartość jej przychodów ze sprzedaży brutto przekroczyła równowartość 2 mln euro. Spółka była zdania, że w pierwszym roku stosowania estońskiego CIT, czyli w okresie od 1 października 2022 r. do 30 czerwca 2023 r., będzie jej przysługiwał status małego podatnika. Dyrektor KIS to potwierdził.

Nie wszystkie wypłaty dla wspólników są z estońskim CIT

Gazeta Prawna, 2023-01-10, Agnieszka Pokojska

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach z 27 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/GL 1122/22 potwierdził, iż otrzymane przez wspólników świadczenie wynikające z obniżenia kapitału zakładowego nie stanowi ukrytych zysków. Spór dotyczył spółki, która od 2022 r. stosuje estoński CIT. Jej kapitał zakładowy wynosi 500 tys. zł. Zamierza go jednak obniżyć poprzez zmniejszenie wartości udziałów. Nastąpi to poprzez dobrowolne umorzenie części udziałów. Spółka chciała się upewnić, że kwota przekazana wspólnikom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego nie będzie stanowiła ukrytych zysków. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że będą to ukryte zyski. Innego zdania był WSA w Gliwicach.

Fiskus chce estońskiego CIT od kwoty brutto

Gazeta Prawna, 2023-01-11, Agnieszka Pokojska

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 14 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.696.2022.1.AND potwierdził, iż ustalając wartość ukrytych zysków z tytułu wykorzystywania na cele mieszane aut osobowych przez udziałowców spółki, należy brać pod uwagę kwotę brutto, czyli z uwzględnieniem VAT wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki eksploatacyjne. Spytała o to spółka, która stosuje CIT estoński i w swojej działalności wykorzystuje samochody osobowe. Korzystają z nich do celów mieszanych m.in. udziałowcy spółki. Spółka ponosi wydatki związane z użytkowaniem tych pojazdów. Połowa tych wydatków stanowi ukryte zyski. Spółka chciała się jednak upewnić, że wartość tę należy liczyć od kwoty netto powiększonej jedynie o tę część VAT, która nie podlega odliczeniu. Dyrektor KIS był jednak innego zdania.

Pełne odsetki naprawią szkodę

Rzeczpospolita, 2023-01-10, Aleksandra Tarka

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał wyrok o I SA/Wr 1123/21, w którym uznał, że nie do zaakceptowania w demokratycznym państwie prawa jest przyjęcie, że podatnik może zostać obciążony ryzykiem niewłaściwego stosowania prawa przez fiskusa. Sprawa dotyczyła spółki, która latami walczyła o zwrot nadwyżki VAT za trzy miesiące 2013 r. w terminie 25 dni. Urzędnicy przedłużali ją, zasłaniając się koniecznością weryfikacji zasadności zwrotu. Gdy przegrali, zaczął się spór o odsetki. Spółka była przekonana, że podstawowe 100-proc. oprocentowanie powinna mieć zastosowanie do całego zwrotu z 2019 r. Uważała, że skarbówka pozostawała w zawinionej zwłoce już od pierwszego dnia po upływie 25-dniowego terminu zwrotu. Zdaniem fiskusa oprocentowanie może być obniżone, gdy zajdzie konieczność jego weryfikacji. Sąd przyznał jednak rację spółce.

Urzędnicy posunęli się do nadinterpretacji przepisów

Rzeczpospolita, 2023-01-11, Aleksandra Tarka

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wydał wyrok z 6 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Rz 556/22, w którym stwierdził, iż nie ma podstaw do zawężania pojęcia kosztów nabycia udziałów w spółce z o.o., przekształconej ze spółki osobowej np. komandytowej, wyłącznie do poniesionych na nabycie udziałów w spółce przekształcanej. Sprawa dotyczyła spółki, która zapytała o możliwości zaliczenia do kosztów ze sprzedaży udziałów w spółce z o.o., przekształconej z komandytowej, kwot stanowiących procent udziału w wartości jej majątku, wycenionego na potrzeby przekształcenia. Spółka podkreśliła, że brak możliwości zaliczenia wartości majątku do kosztów prowadziłaby do podwójnego ponoszenia ciężaru podatkowego przez wspólnika. Raz bowiem zysk zostałby opodatkowany na poziomie wspólników, drugi raz wspólnicy ponieśliby zaś ciężar podatkowy w związku z niemożnością zaliczenia do kosztów realnie poniesionych wydatków. Fiskus nie zgodził się ze spółką. Podatniczka zaskarżyła interpretację i wygrała.

Skarbówka odpuszcza strefowym pionierom

Gazeta Prawna, 2023-01-12, Agnieszka Pokojska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.456.2019.11.AK spółka, która przed 2001 r. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, może nie płacić CIT nawet do końca 2026 r. Dyrektor zmienił zdanie po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 lipca 2022 r., sygn. akt II FSK 1986/20. Wcześniej w interpretacji z 23 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.456.2019.2.AK twierdził, że zezwolenie spółki wygasło w październiku 2015 r. i od tej daty powinna była płacić CIT. Chodziło o spółkę, która zezwolenie na prowadzenie działalności w jednej ze specjalnych stref uzyskała w 1997 r. Miało ono wygasnąć w październiku 2015 r. Spółka nie wykorzystała do tego czasu limitu przysługującej jej pomocy publicznej. Uważała jednak, że z chwilą upływu pierwotnego terminu ważności zezwolenie nie wygasło, bo wystąpiła o jego konwersję w trybie określonym w nowelizacji ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych innych ustaw. Dlatego spółka była zdania, że ta nowelizacja powinna była zarazem wydłużyć okres obowiązywania starych zezwoleń. Tylko w ten sposób pionierzy działalności strefowej nie znaleźliby się w gorszej sytuacji od podmiotów, które uzyskały zezwolenie po 2000 r. Jej stanowisko potwierdziły sądy obu instancji. Dlatego dyrektor KIS musiał wydać nową interpretację. Stwierdził w niej, że nie ma podstaw prawnych do limitowania zwolnienia do terminu obowiązywania zezwolenia.