Tax Highlights for Real Estate – Styczeń 2023

en

Ważne terminy podatkowe dotyczące deklaracji na podatek od nieruchomości

Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych, osoby prawne (m.in. spółki z o.o., spółki akcyjne) są obowiązane do składania, organowi podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenie nieruchomości, deklaracji na podatek od nieruchomości (DN-1) na dany rok podatkowy, jak również do wpłaty obliczonego w deklaracji podatku na rachunek właściwej gminy. Wysokość stawek podatku od nieruchomości określa Rada gminy w drodze uchwały. Termin złożenia deklaracji oraz termin płatności pierwszej miesięcznej raty podatku od nieruchomości (za styczeń 2023 r.) przypada na 31 stycznia 2023 r.

Ważne terminy podatkowe dotyczące podatku u źródła (WHT)

Zgodnie z ustawą o CIT, spółka będąca polskim płatnikiem podatku, jest zobowiązana do pobrania 20% podatku CIT od płatności dokonywanych na rzecz polskich nierezydentów podatkowych z tytułu m.in. odsetek, praw autorskich lub usług niematerialnych określonych w art. 21 ustawy o CIT. W świetle powyższych przepisów, jeżeli w ciągu 2022 r. polskie s dokonywały płatności na rzecz polskich nierezydentów podatkowych, które są objęte podatkiem u źródła, to są zobowiązane do sporządzenia i złożenia w urzędzie skarbowym, w terminie do 31 stycznia 2023 r. rocznej deklaracji CIT-10z o wysokości pobranego podatku dochodowego za 2022 r. Ponadto, dokonanie ww. płatności w 2022 r., skutkuje również obowiązkiem sporządzenia formularza IFT-1R (dla nierezydentów będących osobami fizycznymi, w tym wspólnikami spółek osobowych) i/lub formularza IFT-2R (dla nierezydentów będących osobami prawnymi) dla każdego nierezydenta, na rzecz którego w 2022 r. zostały dokonane przez polskie SPV płatności podlegające opodatkowaniu WHT lub zwolnieniu z WHT. Formularz IFT-1R należy złożyć we właściwym urzędzie skarbowym do 28 lutego 2023 r., natomiast IFT-2R do 31 marca 2023 r.

Możliwość stosowania look-through approach przy wypłacie dywidendy

Dyrektor KIS w wydanej interpretacji z 14 czerwca 2022 r. potwierdził możliwość zastosowania podejścia look-through w stosunku do zwolnienia z opodatkowania dla dywidend przewidzianego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. W przedstawiony stanie faktycznym, wnioskodawca, będący polską spółką, planował wypłatę dywidendy do swojego jedynego udziałowca – spółki holdingowej z siedzibą we Francji, która nie prowadzi działalności operacyjnej i nie zatrudnia pracowników. Udziałowcem tej spółki jest inna spółka z siedzibą we Francji, również będąca spółką holdingową, jednak dysponująca rozbudowaną infrastrukturą i zasobami ludzkimi, świadczącą usługi wsparcia na rzecz innych podmiotów z grupy. Spółka miała wątpliwość czy w związku z tak wyglądającą strukturą udziałową,  powinna badać status beneficjenta rzeczywistego odbiorcy należności z tytułu wypłaty dywidendy. Jednocześnie, wnioskodawca chciał uzyskać potwierdzenie czy w przypadku gdy udziałowiec nie zostanie uznany za właściciela rzeczywistego wypłacanej należności, istnieje możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, kierując się zasadą look-through approach.

W pierwszej kolejności Dyrektor KIS podkreślił, że w przypadku zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, płatnik jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji (dokonanej z należytą starannością) spełnienia warunków, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia. Tym samym, w ocenie organu podatkowego płatnik jest zobowiązany do weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela należności w stosunku do wypłacanej dywidendy. Następnie, organ podatkowy zgodził się z wnioskodawcą, potwierdzając możliwość zastosowania podejścia look-though approach. Tym samym, zastosowanie przewidzianego w ustawie zwolnienia będzie możliwe w stosunku do pośredniego udziałowca polskiej spółki (płatnika), który nie jest bezpośrednim odbiorcą wypłacanych należności, o ile spełni on warunki do zastosowania zwolnienia wynikające z ustawy o CIT.

Slim VAT 3

Zmiany objęte tzw. pakietem SLIM VAT 3 nie zostały skierowane do Sejmu. Pierwotny projekt ustawy zakładał, że nowe przepisy (z pewnymi wyjątkami) wejdą w życie od 1 stycznia 2023 r. Prace legislacyjne uległy wydłużeniu, a na początku listopada 2022 r. Ministerstwo Finansów opublikowało nowy projekt uwzględniający m.in. zmiany będące wynikiem konsultacji społecznych. Zgodnie z projektem ustawy przekształcone regulacje mają obejmować m.in. zwiększenie limitu sprzedaży małego podatnika VAT z 1,2 mln EUR do 2 mln EUR, metodę ustalania kursu przeliczeniowego w przypadku korekty faktury wystawionej w walucie obcej, ustalanie sankcji VAT (jako skutek dostosowania polskich przepisów do wyroku TSUE z 15 kwietnia 2021 r. w sprawie C-935/19 Grupa Warzywna,) rozszerzenie mocy wiążącej WIS do ich adresatów (aktualnie WIS wiążą tylko organy podatkowe) oraz prawo do odliczenia VAT z tytułu WNT bez konieczności otrzymania faktury oraz rozszerzenie katalogu płatności z rachunku VAT.

Opublikowany w listopadzie 2022 r. projekt zakłada, że większość zmian wejdzie w życie dopiero od
1 kwietnia 2023 r. Jednakże możliwość regulowania z rachunku VAT tzw. opłaty cukrowej ma zacząć obowiązywać później – od 1 lipca 2023. Z kolei nowe regulacje dotyczące sankcji VAT wejdą w życie dopiero od dnia następującego po ogłoszeniu nowelizacji.

Należy podkreślić jednak, że pakiet SLIM VAT 3 jest projektem ustawy, nad którym wciąż trwają prace. Finalny kształt ustawy może ulec zmianie w stosunku do obecnej wersji.