Przegląd prasy podatkowej 22-26.01.2024 r.

Rekompensata za wzrost cen prądu jest bez CIT

Gazeta Prawna, 2024-01-22, Paweł Jastrzębowski

Nie po to państwo przyznaje bezzwrotną pomoc publiczną w związku z sytuacją na rynku energii w latach 2022–2024, by fiskus brał od tego podatek dochodowy. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z 21 grudnia 2023 r., sygn. akt I SA/Ke 488/23. Spółka otrzymała bezzwrotną pomoc publiczną na podstawie ustawy o zasadach realizacji programów wsparcia przedsiębiorców w związku z sytuacją na rynku energii w latach 2022–2024. Operatorem tego programu jest Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, a źródłem finansowania jest Fundusz Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji. Spółka uważała, że ta pomoc jest zwolniona z podatku dochodowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej się z tym nie zgodził. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.

Odsetki od pożyczki udzielonej przed przejściem na estoński CIT to ukryty zysk

Gazeta Prawna, 2024-01-23, Paweł Jastrzębowski

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 18 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Wr 516/23 orzekł, iż w estońskim CIT nie ma znaczenia moment udzielenia pożyczki, liczy się tzw. efektywna dystrybucja zysku. Jeżeli wypłata odsetek ma miejsce po przejściu na estoński CIT, to mamy do czynienia z ukrytym zyskiem.

Podatek od przychodów z budynków nie wyklucza CIT

Gazeta Prawna, 2024-01-25, Robert P. Stępień

16 stycznia 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok o sygn. akt II FSK 462/21, zgodnie z którym fundusze inwestycyjne zamknięte płacą od dochodów ze sprzedaży lub najmu budynków CIT na ogólnych zasadach. Chodziło o fundusz inwestycyjny zamknięty, który nabył prawo użytkowania wieczystego działki oraz własność posadowionego na niej budynku stanowiącego odrębną nieruchomość. W budynku znajdują się lokale pod działalność gospodarczą oraz hala garażowa. Budynek znajduje się w ewidencji środków trwałych funduszu, a jego wartość nie przekracza 10 mln zł.
Fundusz wynajął budynek niepowiązanemu podmiotowi. Umowa z najemcą została zawarta na czas określony, ale z możliwością jej przedłużenia. Fundusz nie wykluczał też sprzedaży budynku po wygaśnięciu najmu. Od 2018 r. fundusz stał się podatnikiem podatku od przychodów z budynków. Fundusz uważał, że skoro jest już objęty przepisami o podatku od przychodów z budynków, to nie powinien płacić CIT od dochodów z najmu lub sprzedaży takiej nieruchomości. Organy podatkowe nie zgodziły się z takim podejściem.

W estońskim CIT nie ma zakazu amortyzacji mieszkań

Gazeta Prawna, 2024-01-25, Mariusz Szulc

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.646.2023.3.MC uznał, iż spółki opodatkowane estońskim CIT mogą amortyzować budynki i lokale mieszkalne. Spółka podkreśliła, że dochód do opodatkowania estońskim CIT jest wyznaczany przez wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, natomiast amortyzacja nieruchomości mieszkalnych jest wydatkiem związanym z taką działalnością. Dyrektor KIS zgodził się, że spółki opodatkowane estońskim ryczałtem ustalają podstawę opodatkowania zgodnie z prawem bilansowym. Nie dotyczy ich więc zakaz amortyzacji podatkowej nieruchomości mieszkalnych, bo stosują zasady amortyzacji środków trwałych określone w ustawie o rachunkowości.

Spółka wygrała precedensową sprawę w sprawie podatku od nieruchomości

Rzeczpospolita, 2024-01-26, Robert Nogacki

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokach z 25 października 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 1401/23 oraz III SA/Wa 1402/23 orzekł, iż tylko te budynki, które faktycznie są zajęte do prowadzenia działalności, podlegają najwyższej stawce opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Przesłanki tej nie spełniają budynki zajęte na cele mieszkaniowe. W sprawie chodziło o budynek mieszkalny, który spółka wynajmuje osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Burmistrz, a później Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdzili, że spółka powinna płacić od tego budynku najwyższą stawkę podatku od nieruchomości, przewidzianą dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Spółka nie zgodziła się z tym stanowiskiem i wygrała. W opinii sądu za zajęte na działalność nie może uznać tych części budynku mieszkalnego, które są zajęte na cele mieszkaniowe, nawet jeśli ich oddanie do korzystania osobom trzecim do realizacji potrzeb mieszkaniowych nastąpiło w ramach działalności komercyjnej podatnika.

O źródle należności nie przesądza decyzja przedsiębiorcy

Rzeczpospolita, 2024-01-25, Aleksandra Tarka

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. akt II FSK 1937/23 orzekł, iż należności z sublicencji to przychody z zysków kapitałowych. Dla takiej kwalifikacji nie ma znaczenia, czy znaki stanowią podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne. Spółka tłumaczyła, że jako zarządzający z ramienia grupy dysponuje wyłącznym prawem do dwóch znaków towarowych na terenie kraju. Pełni również funkcję odpowiedzialnego za tworzenie systemu franchisingowego. Podkreśliła, że znaki nie stanowią dla niej wartości niematerialnych i prawnych ani nie są przez nią amortyzowane. Spółka chciała potwierdzić, że należności z sublicencji nie są dla niej przychodem z zysków kapitałowych. Miało to wynikać z faktu, że znaki nie są przez nią amortyzowane. Fiskus z tym się nie zgodził. Spółka zaskarżyła interpretację i o ile wygrała przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, to przegrała przed NSA.

Fiskus bezprawnie obcina ulgę na roboty

Rzeczpospolita, 2024-01-24, Aleksandra Tarka

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. III SA/Wa 1993/23 dopuszczalne jest jednorazowe odliczenie 50 proc. kosztów nabycia maszyn i urządzeń peryferyjnych, a potem dalsze ich rozliczanie na ogólnych zasadach. Spółka we wniosku o interpretację wyjaśniła, że głównie zajmuje się produkcją wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych. Tłumaczyła, że w związku z rozwojem działalności zainwestowała w nową zautomatyzowaną linię produkcyjną. Wskazała jednak, że w zeznaniu rocznym zamierza także odliczyć jednorazowo od podstawy opodatkowania 50 proc. kosztów nabycia maszyn i urządzeń peryferyjnych. Organ się z tym nie zgodził. Stwierdził, że skoro maszyny i urządzenia peryferyjne stanowią środki trwałe spółki, to kosztem uzyskania przychodu w ramach ulgi będą wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.