Przegląd prasy podatkowej 23.10–27.10.2023 r.

Estoński CIT bez strategii podatkowej

Gazeta Prawna, 2023-10-23, Agnieszka Pokojska

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 października 2023 r., sygn.0111-KDIB1-2.4010.456.2023.1.END, spółka opodatkowana estońskim ryczałtem nie musi sporządzać i publikować informacji o realizowanej strategii podatkowej, nawet gdy jej roczne przychody przekroczyły 50 mln euro.

Wypłata opodatkowanego już zysku jest bez podatku

Gazeta Prawna, 2023-10-23, Robert P. Stępień

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 października 2023 r., sygn. akt II FSK 327/21 orzekł, iż nie ma podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaty przez spółkę z o.o., powstałą z przekształcenia przedsiębiorstwa osoby fizycznej, zysków osiągniętych przez tę osobę jeszcze przed przekształceniem i raz już opodatkowanych. W najnowszej sprawie chodziło o podatnika, który najpierw prowadził samodzielnie działalność gospodarczą, a po kilku latach przekształcił ją w jednoosobową spółkę z o.o. Część dochodu wypracowanego w ramach jednoosobowej działalności przeznaczył na kapitał zapasowy spółki. We wniosku o interpretację wyjaśnił, że na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych można dokładnie ustalić, jaka część kapitału spółki stanowi zyski osiągnięte przed przekształceniem. Podatnik zapytał o podatkowe skutki ich wypłaty przez spółkę.

Poczęstunek dla współpracowników nie jest podatkowym kosztem

Gazeta Prawna, 2023-10-23, Robert P. Stępień

Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 października 2023 r., sygn. akt II FSK 326/21,
wydatki spółki na artykuły spożywcze czy usługi gastronomiczne dla osób świadczących pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej lub samozatrudnienia nie są związane z przychodami spółki, więc nie mogą być uznane za koszty. W sprawie chodziło o spółkę zatrudniającą kilka tysięcy osób, w tym nie tylko pracowników, lecz także osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych oraz prowadzące samodzielnie działalność gospodarczą. Chcąc zapewnić im właściwe warunki pracy oraz podnieść ich motywację i efektywność, spółka kupuje artykuły spożywcze oraz usługi gastronomiczne i cateringowe. Częstuje nimi na spotkaniach wewnętrznych, w trakcie szkoleń, na imprezach okolicznościowych, podczas spotkań integracyjnych. Spółka chciała się upewnić, że wydatki na te produkty i usługi może zaliczyć do kosztów.

Zużycie nieodpłatnie otrzymanych rzeczy to nie koszt

Gazeta Prawna, 2023-10-23, Paweł Jastrzębowski

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 17 października 2023 r., sygn. akt I SA/Gd 692/23 orzekł, iż wykorzystanie do naprawy części zamiennych otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnych nie może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Co innego, gdyby zostały one sprzedane. W sprawie chodziło o Polską Grupę Kapitałową, a pytanie dotyczyło jednej ze spółek grupy, świadczącej usługi przeładunkowe. Spółka potrzebuje do tego zaawansowanych i kosztownych dźwigów przeładunkowych, suwnic, ciągników itp., które zalicza do środków trwałych. Współpracuje też z dostawcami części zamiennych i podzespołów. Mieli oni dostarczyć jej części zamienne bez wynagrodzenia lub za wynagrodzeniem niższym od rynkowego. Części te miały być magazynowane, a następnie zużywane do celów remontów i bieżącej konserwacji maszyn i urządzeń. Spółka nie była w stanie określić, kiedy się to stanie, bo to zależało od wielu czynników, takich jak awaryjność sprzętu, warunki pogodowe, harmonogram konserwacji. PGK chciała się upewnić, że w momencie otrzymania części zamiennych, tj. przyjęcia ich na magazyn spółki, powinna rozpoznać przychód według wartości rynkowej ustalonej przez spółkę na podstawie cenników obowiązujących u poddostawców lub własnych danych. Według spółki, w momencie wykorzystania tych części dla celów działalności gospodarczej spółki, będzie ona mogła rozpoznać podatkowe koszty. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z PGK tylko co do tego, że w dniu otrzymania części zamiennych powinna ona wykazać przychód. Tego samego zdania był WSA.

Nie ma PIT, gdy nie wiadomo, ile kto ma korzyści z nieodpłatnego świadczenia

Gazeta Prawna, 2023-10-24, Paweł Jastrzębowski

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 10 października 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 906/2 orzekł, iż sfinansowanie przez zleceniodawcę kosztów dojazdu nie jest przychodem zleceniobiorcy, jeżeli nie można przypisać konkretnej osobie określonej korzyści. Najnowsza sprawa, dotyczyła agencji zatrudnienia, która zamierzała zawierać z osobami fizycznym umowy zlecenia na wykonanie prac na rzecz klientów agencji. Planowała, że będzie zapewniać tym osobom bezpłatny transport, aby dowieźć je i odebrać z miejsca wykonywania usług. Agencja planowała zawrzeć umowę z profesjonalnym przewoźnikiem, który woziłby zleceniobiorców. Nie miałby on natomiast nadzoru nad tym, czy zleceniobiorca skorzysta z możliwości przewozu, a jeśli tak, to czy pokona pełną trasę, czy tylko jej część. Agencja nie planowała wprowadzać żadnej ewidencji w tym zakresie. W związku z tym uważała, że bezpłatny dowóz nie będzie dla zleceniobiorców podatkowym przychodem z nieodpłatnych świadczeń, a ona sama nie będzie musiała jako płatnik pobierać z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem. Interpretację tę uchylił WSA we Wrocławiu.

Kara umowna za opóźnienie może być kosztem w CIT

Gazeta Prawna, 2023-10-23, Robert P. Stępień

Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z 24 października 2023 r., sygn. akt II FSK 335/21 stwierdził, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera generalnego wyłączenia wszystkich kar umownych z kosztów uzyskania przychodów. Nie pozwala odliczać tylko tych, które wynikają z wadliwości dostarczonych towarów lub usług. Orzekł więc o dopuszczalności zaliczenia kary umownej za opóźnienie do kosztów uzyskania przychodów. Chodziło o spółkę prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie remontów i budownictwa, która zawarła z kontrahentem cztery umowy na wykonanie określonych robót. W związku z przekroczeniem terminów realizacji poszczególnych etapów oraz ostatecznych terminów zakończenia prac kontrahent naliczył spółce kary umowne. Spór zakończył się zawarciem ugody. W ugodzie wskazano, że roboty wynikające z umów wykonano należycie w zakresie technicznym i jakościowym, a opóźnienie w ramach wszystkich umów było spowodowane przez czynniki niezależne od spółki. Strony postanowiły, że spółka zapłaci wprawdzie kary umowne za opóźnienie, ale w niższej wysokości, niż początkowo oczekiwał jej kontrahent.

Czy success fee doradcy jest kosztem

Rzeczpospolita, 2023-10-25, Marta Chyla-Bielecka Damian Sowa

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 sierpnia 2023 r., sygn. 0111- KDIB1-3.4010.341.2023.3.JG uznał, iż wynagrodzenie uzależnione od efektu wypłacone doradcy pozyskującemu inwestora może stanowić koszt podatkowy spółki. Wnioskodawcą była polska spółka osobowa, prowadząca działalność m.in. w zakresie projektowania oraz produkcji urządzeń elektrycznych z branży zabezpieczeń. W związku z planowanym rozwojem spółki podjęto starania w zakresie pozyskania nowego wsparcia i inwestycji w obszarze prowadzonej działalności operacyjnej. Planowane działania nie wiązałyby się z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki. Pozyskanie nowego inwestora było dla spółki istotne m.in. ze względu na warunki ekonomiczne. Spółka planowała zawrzeć umowę z zewnętrznym doradcą transakcyjnym, celem wsparcia działań w zakresie pozyskania nowego inwestora zainteresowanego nabyciem ogółu praw i obowiązków w spółce albo części lub całości jej udziałów po ewentualnym jej przekształceniu w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Jeżeli proces zakończyłby się sukcesem, spółka byłaby zobowiązana zapłacić doradcy dodatkowe wynagrodzenie uzależnione od efektu, którego wysokość jest skorelowana z wartością transakcji, tj. ceną, jaką nowy inwestor zapłaci za ogół praw i obowiązków w spółce albo udziały w spółce po przekształceniu jej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z tym wnioskodawca zapytał, czy będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia uzależnionego od efektu wypłaconego doradcy w związku ze skutecznym pozyskaniem inwestora. Jego zdaniem tak. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.